Column >>> Het fenomeen van nog één

Mijn armen zijn pap, in mijn nek begint zich een spanning op te bouwen die zeker tot hoofdpijn gaat leiden. Ik weet het, als je vaker surft, heb je daar minder last van, maar het is nou eenmaal weer een kleine maand geleden dat ik in het water lag. En ik lig er ook al een uur of drie in, dus mag het ondertussen best pijn gaan doen.

Ik moet er ook uit trouwens! Ik moet nog boodschappen doen, koken, eten, afwassen... deze column nog even online zien te krijgen. Genoeg te doen, drie uur surf achter de kiezen en het loopt al tegen zevenen. Nou, nog één dan! Ja, dat had ik een half uur geleden ook al besloten. Ondertussen zijn we twee take offs verder, maar de golf die me naar de kant moet brengen zat er nog niet tussen. Wel een soort van halve bottom turn, maar zonder schouder aan de golf was de snelheid er direct uit. Ik wil natuurlijk wel eindigen met een lekkere rit. Een paar goeie turns, is dat nou echt te veel gevraagd?

Deze set dan! Op de tweede golf staat mijn naam! Ik voel het aan alles. Met de laatste kracht manouvreer ik mezelf in positie, in een ruime bocht paddel ik naar de linker kant van de piek zodat ik na mijn take off lekker frontside richting strand kan knallen. Met me mee, peddelt een gast op en NSP. “Die kan ik hebben“ denk ik nog en vol gas peddel ik op de schouder aan. Tot mijn verbazing pakt de NSPer de golf en weet er ook nog een turn uit te persen, mijn kant op uiteraard en eerlijk is eerlijk, hij zit dichter bij de piek. Hij slaakt een ingehouden ‘yo’, ten teken dat hij verwacht dat ik van zijn golf af ga. Met een inwendige vloek draai ik van de golf. Heb ik weer! Nog nooit een surfer op een NSP een turn zien maken en ik tref er een die zijn zwarte vinnen gewoon boven de lip uit laat zien. Het kan dus toch en ik heb er nog steeds één nodig om aan de kant te komen

Ik kijk naar de kant en naar de twee dikke golven die nog volgen. No fucking way dat ik niet gewoon die laatste golf ga scoren. Me door een bak schuim naar de kant laten spoelen is toch echt mijn eer te na, en gewoon zonder golf naar de kant peddelen heb ik al jaren niet gedaan. Net te laat besluit ik terug naar buiten te gaan. ”Ok, nog één“ denk ik terwijl ik half duckend vol door het schuim geraakt wordt. De laatste golf van de set duck ik soepel, maar de spagetti-armen hebben ondertussen toch best weer wat werk voor de boeg. Bizar hoeveel je er nog uit kan persen als je toch echt die ene laatste golf nog moet hebben.

Terwijl ik terug naar de lineup peddel, komt er een dikke set aan. Ik probeer nog harder naar buiten te peddelen, duck de eerste golf, waar de hele meute op probeert aan te peddelen. Ik kom precies goed te liggen, terwijl de rest nog moet herstellen van de vorige poging. ‘Come to daddy’ mompel ik tegen de golf en terwijl ik mijn board draai weet ik dat dit hem wordt! Het tij is zijn werk aan het doen, de wind is al een tijdje het water uit (waarschijnlijk boodschappen doen) met als resultaat een prachtige opbouwende schouderhoge lijn! Ik peddel vol aan, voel het water onder mijn punt van mijn board weg vallen, druk uit alle macht mijn nose het gat in en krijg de volle versnelling. Terwijl mijn voeten het deck raken, graaf ik mijn frontside rail in en zoef direct op volle snelheid langs de muur van water. De schouder bouwt perfect op, maar ik heb nog alle tijd om met een lange backside turn terug naar het schuim te sturen. Terwijl de golf me inhaalt, gaat het gas er weer op. Ik maak nog drie truns en sluit af met een heerlijke lipper! Kelly, eat you heart out... althans, het lijkt er niet op, maar zo voel ik me.

Die was wel heel lekker! Het is wel echt mooier aan het worden trouwens. Ik kijk naar de kant en nog maar eens naar de line up, waar de laatste golf van de set nog maar even aan stukken wordt gesurft. Tja, ik zou er uit gaan, maar die laatste was zo lekker... daar lust ik er nog wel een van. Ik draai mijn board nog maar eens richting de horizon en mompel tegen mezelf:”nog één, nog één lekkere en dan is het genoeg“.

Yeah right!



Maarten H heeft last van het Fenomeen van nog één. Dus als je hem in het water ziet, gun hem dan gewoon die laatste golf! ;-)